Пашкевич Владимир Иванович

научный сотрудник
отдела истории Беларуси IX-XVIII веков и археографии

Тел.: (+375 17) 378-14-09
E-mail: pashkevich.21@mail.ru

Родился 17 января 1963 г. в г. Мінск. Закончил исторический факультет Белорусского государственного университета в 1988 г.

Трудовая деятельность:
В Институте истории НАН Беларуси работает с 1988 г.: 1988—1991 гг. лаборант, 1991—1994 гг. младший научный сотрудник, 1995—2005 гг. научный сотрудник отдела истории Беларуси XIII—XVIII вв.; 2005—2013 гг. научный сотрудник отдела истории Беларуси Средних веков и начала Нового времени; 2014 г. научный сотрудник отдела источниковедения и археографии. С 2021 г. научный сотрудник отдела специальных исторических исследований.

Сфера научных интересов:
Исследует социально-экономическую историю Беларуси XVIII в., Северную войну 1700—1721 гг.

Публикации
Важнейшие научные статьи:

    • Адлюстраванне падзей Паўночнай вайны ў актавых кнігах Аршанскага гродскага суда //Северная война 1700—1721 гг. и исторические судьбы Европы (к 300-летию со дня битвы при д.Лесная): Материалы Международной научно-практической конференции: (Могилев, 4 октября 2008 г.). — Могилев: УО «МГУ им. А.А.Кулешова», 2008. — С.208—217.
    • Северная война (1700—1721) //Беларусь: Народ. Государство. Время / Нац. акад. наук Беларуси, Ин-т истории; редкол.: А.А.Коваленя [и др.]. — Минск: Беларуская навука, 2009. — С.203—207.
    • Ашмянскі павет у канцы XVII — пачатку XVIII ст. // Ашмяншчына: праблемы рэгіянальнай гісторыі Беларусі: зб. навук. арт. / рэдкал.: А.А.Каваленя [і інш.] — Мінск: Беларус. навука, 2011. — С.246—253.
    • Горад Капыль паводле інвентара 1744 г. // Капыль: гісторыя горада і рэгіёна: да 360-годдзя надання Капылю прывілея на магдэбургскае права: зб. навук. артыкулаў / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т гісторыі; уклад. : А.А. Скеп’ян, А.А. Доўнар, І.В. Соркіна; рэдкал. : А.А. Каваленя [і інш.] — Мінск: Беларус. навука, 2012.— С.211—217.
    • Склад органаў гарадскога самакіравання Мінска ў 1702 — 1732 гг. (паводле актавых запісаў Мінскага магістрата) // Мінск і мінчане: дзесяць стагоддзяў гісторыі. Крыніцы па гісторыі горада. Сацыяльныя структуры і паўсядзённасць : (да 945-годдзя Мінска): зб. навук. арт. / уклад. А. І. Груша; рэдкал.: А.А. Каваленя [і інш.]. — Мінск: Беларус. навук, 2012. — С.177—182.
    • Пашкевіч У.І. Эканамічнае становішча фальварка Каленкевічы паводле люстрацыі 1765 г. // Беларусь праз прызму рэгіянальнай гісторыі: Калінкавічы і Калінкавіцкі край; зборнік навук. арт. / уклад.: А.А. Скеп’ян, рэдкал.: В.В. Даніловіч [і інш.]. — Мінск: Беларуская навука, 2016. — С. 148 — 155.
    • Пашкевіч У.І. Шляхі ўхілення ад выплаты мыта на тэрыторыі ВКЛ у пачатку XVIII ст. (паводле кніг Метрыкі ВКЛ) // Гісторыя гандлю на тэрыторыі Беларусі : зборнік навук. арт. / Нац. Акад. навук Беларусі, Ін-т гісторыі; уклад.: А.А. Скеп’ян; рэдкал.: А.А. Каваленя [і інш.] — Мінск: Беларуская навука, 2016. — С. 184 — 189.
    • Пашкевіч У.І. Уніфікацыя мер ВКЛ на соймах XVII — XVIII стст. // Вялікае Княства Літоўскае: палітыка, эканоміка, культура : зборнік навук. арт. У 2 ч. Ч. 2 / Нац. Акад.навук Беларусі, Ін-т гісторыі; уклад.: А.А. Скеп’ян; рэдкал. : У.Р. Гусакоў [і інш.]. — Мінск: Беларуская навука, 2017. — С. 114 — 119.
    • Пашкевіч У.І. Улікова-падліковая дакументацыя Слуцкага княства ў канцы XVII ст. // Беларусь, Слуцкі край і Эдвард Вайніловіч: матэрыялы Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі, Слуцк — Мінск, 22 — 23 верасня 2017 г. / Інстытут гісторыі НАН Беларусі [і інш.]; рэд. кал. : А.А. Каваленя (навук. рэд.) [і інш.]; — Мінск: Мэдысонт, 2018. (Серыя «Беларусь і Эдвард Вайніловіч») — С. 97 — 104.
    • Аніпяркоў В.В., Пашкевіч У.І. Трыбунальская харугва ВКЛ і Дудскае староства ў XVIII ст.: да пытання генезісу і забеспячэння ўнутраных войскаў на тэрыторыі Беларусі // Беларусь, Іўеўскі край і Эдвард Вайніловіч: матэрыялы навукова-практычнай канферэнцыі, г. Іўе, 13 верасня 2019 г. / Інстытут гісторыі НАН Беларусі [і інш.]; рэд. кал.: А.А. Каваленя (навук. рэд.) [і інш.]; У.С. Пуцік (адк. рэд.). — Мінск: «ІВЦ Мінфіна», 2019. (Серыя «Беларусь і Эдвард Вайніловіч») — С. 96 — 106.